Tarih boyunca kurulan Türk devletlerinde kadınlar toplum hayatında olduğu gibi siyasi hayatta da önemli roller üstlenmiştir. Avrupa, Afrika ve Arabistan’daki kadınlar köle olarak satılırken Türk kadını her zaman hür ve özgür olmuştur. Bununla birlikte Türk toplumunda kadının temel nitelikleri arasında “annelik” ve “kahramanlık” kavramları karşımıza çıkmaktadır. Kadın, ata binme, silah kullanma ve savaşabilme gücü ile değerlendirilmektedir. Yine tarih kaynaklarında Türklerin kutsal ve önem verdikleri haklara “analık hakkı” demeleri de kadının önemini bir kez daha göstermektedir. Bu durum Türk destanlarında da vurgulanmıştır. Kadına karşı sarsılmaz bir güven, sadakat, sevgi, saygı ve bağlılık vardır. Kadın kadim Türk kültüründe erkeğin tamamlayıcısı konumundadır. Bunlarla birlikte Türk Tarihi’nin her döneminde “kahramanlık” örneği gösteren kadınlarımız olmuştur. Nene Hatun, Tayyar Rahime, Çete Emir Ayşe, Gördesli Makbule, Hafız Selman İzbeli, Halime Çavuş, Kara Fatma, Şerife Bacı, Nezahat Onbaşı ve daha yüzlercesi bu toprakların mayası ile yoğrulmuş her biri bu vatan için arkalarına bakmadan ölüme koşmuşlardır.
Yazımızın kahramanı olan Giresunlu İğneli Pembe Hatun da tıpkı diğer kadın kahramanlarımız gibi büyük bir kahramanlık özelliği göstermiş, bu eşsiz vatanın ebedi Türk yurdu olmasında büyük yararlılıklar göstermiştir. Fakat şunu söylemeden de geçemeyeceğim Giresunlu İğneli Pembe Hatun ismini ehillerinden başka kimsenin duymaması, bilmemesi oldukça düşündürücüdür!
Bir asker pantolonu, bir ceket ve başında kara çemberiyle tanınan Pembe Hatun, Topal Osman Ağa’nın kurmuş olduğu 47. Alay’ın sancak çavuşluğunu yapmış, bayrak elinde, kılıcı belinde askerin önünde gitmiş, Koçgiri ve Pontus isyanlarının bastırılmasında etkili olmuştur. Karadeniz’de göstermiş olduğu mücadelen sonra kurtuluş savaşına katılmış, Sakarya Meydan Savaşı’nda bölgedeki Yunan askerini teslim almak için cesurca mücadeleye girişmiş, birçok Yunan askerini kamasıyla öldürerek savaşta büyük yararlılık göstermiştir. Aynı zamanda cephede Türk askerlerine “oğullarım, açlığınız var mı, yoruldunuz mu oğullarım? ” diye moral aşılamıştır.
Pembe Hatunla ilgili bir anekdotu da aktarmak istiyorum. Kurtuluş savaşı için Ankara’ya çağrılan 47. Gönüllü Alayı, milletvekillerinin alkışları arasında TBMM’nin önünde muhteşem bir geçit töreni yaparlar. Daha sonra Mustafa Kemal Paşa, Giresun alayını teftiş ederken alayın başında İğneli Pembe’yi görünce Osman Ağa’ya, “Bu kadın da kim, niçin getirdin? diye sordu. Osman Ağa: “Sancak çavuşu paşa hazretleri, kendi isteğiyle geldi” dedi. Giresun uşaklarının boylu poslu olduklarını gören Mustafa Kemal Paşa, yaverine dönerek: “Giresun uşaklarına kaç tayın veriliyor.” Başyaver: “Bir tayın paşam” deyince, Mustafa Kemal Paşa: “ Bunlar bir tayınla doymaz, çift tayın verilsin.” emrinde bulundu.
Giresun uşakları göstermiş oldukları üstün kahramanlık ve fedakârlıklarla kadınıyla erkeğiyle mili mücadelenin her safhasında yer almış, İstanbul’un işgalini ilk protesto eden yerlerden olmuş, 42. ve 47. olmak üzere iki tane gönüllü alay çıkarmış, Rusları Harşıt Çayı’ndan geçirmemiş, başka bir ilde şehitliği bulunma özelliği göstermiş (Afyonkarahisar Giresun Şehitliği) bir şehir sizce de İstiklal Madalyasını hak etmiyor mu?
Yararlanılan Kaynaklar
-Seyfullah Çiçek, Kurtuluş Savaşı’nın Efsane Kahramanı Milis Piyade Yarbay Topal Osman (Osman Ağa), Arı Sanat Yayınları, İstanbul 2011.
-Ö. Erden Menteşoğlu, Giresunlu Fedailerle Konuştum Onlar da Çılgındı, Yeşil Giresun Yayınları, Giresun 2008.
